Wiatr od wschodu jest na swój sposób dziełem genialnym - tak, nie obawiam się tego stwierdzenia. (...)
Scholtis pisał od wewnątrz. Pochodził z owej prowincji Górny Śląsk, która przez nienawiść narodową, antagonizmy religijne, powstania, plebiscyt i wreszcie podział wywoływała przez lata niepokoje w Niemczech. (...)

Spisał to wszystko, nawet więcej - wykrzyczał, przeklął, wymodlił i wypłakał w powieści górnośląskiej katastrofy. Była to gniewna litania przeciwko bogatym magnatom, szowinistycznym politykom, demagogicznym księżom i ideologicznym uwodzicielom - tu i tam.

Horst Bienek, z posłowia

Powieść Wiatr od wschodu Augusta Scholtisa została zaliczona do pierwszej dziesiątki śląskiego kanonu literackiego przygotowanego przez kwartalnik "Fabryka Silesia".

August Scholtis (1901-1969), urodzony w Bolaticach, w Kraiku Hulczynskim na Górnym Śląsku. Jako samouk wykształcił się na murarza, a następnie został zarządcą dóbr Karla Lichnowskiego w Krzyżanowicach. Od 1929 przeniósł się do Berlina gdzie został pisarzem i dziennikarzem. W 1932 wydał powieść Ostwind (Wiatr od wschodu). Następnie powstają Baba und ihre Kinder (Baba i jej dzieci) oraz Jas, der Flieger (Jaś, lotnik). W 1959 powstaje autobiograficzy Herr aus Bolatitz (Pan z Bolatic). Ostatnia książka opublikowana za życia była Reise nach Polen. Ein Bericht (Podróż do Polski. Sprawozdanie).